این سایت دارای مجوز فعالیت از دولت محترم جمهوری اسلامی ایران می باشد

نام بین المللی سازمان [ سازمان  مستقل غیر دولتی بین المللی حقوق بشر امت واحده جهان اسلام ]

نام اختصاری و شناسه بین المللی تعیین شده برای این سازمان (kuns)

آدرس سایت بین الملی مرکزی سازمان [www.m1432.com ]

سامانه پیام کوتاه سازمان      30007650003144

صاحب امتیاز اختصاصی بین المللی سازمان   علی کهنمویی

نام اختصاری بین المللی  [[NGO_sکه با NGOمتفاوت است.

حوزه فعالیت در سطح بین الملل ( جهان اسلام )

توجه: بر اساس قوانین بین المللی این سازمان نه تنها به جمهوری اسلامی ارتباط نداشته و ندارد (و فقط تنها یک نمایندگی دارد) بلکه به سران هیچ کشوری وابسته نیست و بر همین اساس و قوانین سازمان ملل سران هیچ یک از کشورهای اسلامی اجازه دخالت در امور این نداشته وندارند، هر گونه تصمیم گیری

الف:سازمان ملل متحد.

ب:امت واحده جهان اسلام بوده آنم به صورت اجماع.

بنابراین این سازمان کاملاً مستقل بوده و تنها جمهوری اسلامی یا هر یک از این کشورهای دیگر فقط می توانند اقدامی بر خلاف نقض حقوق بشری نمایند و آن هم عدم اجازه فعالیت در آن کشور می باشند که همین خود بر خلاف حقوق بنیادین، اعلامیه جهانی حقوق بشر منشور سازمان ملل و سایر کنوانسیون های بین المللی می باشد.

هدف  از تشکیل این سازمان:

این سازمان در راستای دفاع از حقوق تمامی امت پیامبر مکرم اسلام (ص) در سرتاسر جهان تشکیل شده است.

بخشی از وظایف قانونی و بین المللی این سازمان: برگرفته  شده از سایت ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران به قلم استاد ارجمند[محمد علی فلاح زاده _ایران_حقوق بشر]، کتاب  منتشره  از سوی معاونت آموزشی قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران [تحت عنوان حقوق بشر ناشر :نشر قضاء 363] و سایر منابع از قبیل کتاب سازمان غیر دولتی و حقوق بشر به قلم منیره صبوری _فاطمه کدخدا که به شماره 85_47319م  ثبت کتابخانه مللی جمهوری اسلامی گردیده است و ناشر آن انتشارات سخن گستر و سایر انتشارات بین المللی بر اساس مصرحات و فهوای آن ها تدوین شده است.

با عنایت به عدم  وابستگی این قبیل سازمان به دولت ها هم اکنون در نظام ملل و سایر ارگان های حقوق بشری بین المللی از جایگاه رفیع و همواره اسناد منتشره از سوی این سازمان به مراتب در سطح جهان مورد پذیرش نهادهای بین الملل حقوق بشری می باشد و بر همین اساس از اختیارات ویژه ای در سطح بین الملل برای این سازمان غیر دولتی در نظر گرفته شده است  که در ذیل به طور مختصر بخشی از آنها را به اطلاع میرسانیم.

                (بر گرفته شده از سایت  ستاد حقوق بشرقوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران به قلم استاد محمد علی فلاح زاده )

بخشی از وظایف قانونی این سازمان برگرفته شده از سایت ستاد حقوق بشر قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران (به قلم استاد محمد علی فلاح زاده) به شرح ذیل می باشد:

ماده 1:

تبصره1: نظارت و الزام دولت ها به اجرای حقوق بشر.

تبصره 2: نظارت و الزام نهادهای سیاسی کشور ها مبنی بر رعایت حقوق بشر.

تبصره 3: رابط بین افراد مدعی نقض حقوق بشر با دولت و نهادهای سیاسی (منبع ستاد حقوق بشر قوه ی قضائیه)

ماده 2:

ملاقات با قربانیان نقض حقوق بشر، حقیقت یابی، تهیه گزارش، مشاوره و راهنمایی قربانیان نقض حقوق بشر جهت رجوع به محاکم بین المللی، تهیه گزارش و ارسال آن به مراجع داخلی و خارجی.

ماده3:

بر اساس ماده  66 اساسنامه دیوان بین المللی دادگستری سازمان ملل متحد: به این سازمان ها حتی اجازه داده شده است در جلسات محاکماتی این دادگاه شرکت و نفیاً یا اثباتاً از حقوق موکلین خود دفاع  یا بر عکس اقدام نمایند و در صدور آرای و احکام دیوان بین الملل سازمان ملل با شرکت (حضوری - شفاهی ) نقش بسزایی را بعمل آورند و در تصمیم گیری دیوان بین الملل تأثیرگذار باشند.

ماده4:

طبق ماده 73 منشور ملل متحد به شورای اقتصادی و اجتماعی اجازه داده شده تا به عنوان یک نهاد بین المللی مستقل و متخصص این سازمان را مورد مشاوره در حیطه فعالیت قرار دهند و از گزارشات آنان بهره برداری نمایند و به عنوان مشاور  و (امین تر از خود دولت ها و نهاد های سیاسی) هر گونه اقدام مقتضی را انجام دهند.

ماده 5:

طبق ماده 71 منشور سازمان ملل به شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل اجازه داده شده، ترتیباتی را فراهم آورند تا نمایندگان این نهادهای تخصصی بدون حق رأی در مذاکرات شورا و کنوانسیون هایی که توسط آن سازمان تأسیس می گردند. شرکت و همچنین این سازمان ها نمایندگان خود را در مذاکرات سایر مؤسسات تخصصی حقوق بشری اعزام نمایند.

   از جایگاه این سازمان ها همین بس که کوفی عنان دبیر کل سابق سازمان ملل از این سازمان به عنوان (وجدان بشریت) یاد میکند.

ماده 6:

 این سازمان اجازه داده شده به صورت نوبه ای لیست کشورها و نهادهای سیاسی و یا افراد ناقض حقوق بشر را علاوه بر نهادهای وابسته به سازمان ملل بلکه در سطح افکار جهان بشر منتشر و اطلاع رسانی نمایند تا از این طریق کشورهای ناقض حقوق بشر را براساس افکار عمومی تحت فشار جهت رعایت حقوق بشر قرار دهند.

ماده 7:

به این سازمان ها اجازه داده شده تا با توجه به تجربیات خود ضمن شرکت در نهادهای حقوق بشری و بین الدولی شخصاً حضور یافته و با تصویب اسناد بین المللی کشورها و نهادهای متجاوز به حقوق بشر را تحت فشار مضاعف (به منظورالزام به رعایت حقوق بشر) به عمل آورد.

ماده 8:

 طبق قطعنامه 1503 شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد به کمسیون حقوق بشر و سایر نهادهای وابسته حقوق بشر و سازمان ملل ... اجازه داده شده تا نه تنها به شکایات قربانیان حقوق بشر بلکه به شکایات فرد یا گروهی از افراد که آگاهی مستقیم و مطمئن از تجاوز به قواعد حقوق بشر دارند رسیدگی نمایند که در این راستا این سازمان ها اطلاعات مکتسبه را به کمسیون حقوق بشر... که مسئول رسیدگی و بررسی گزارشات نقض حقوق بشر در سازمان ملل  متحد می باشند منتقل نمایند.... تا مورد رسیدگی قرار گیرند.

ماده 9:

 یکی از عمده ترین وظایف قانونی این سازمان ها حقیقت یابی، انتقاد، افشاء نام دولت ها و نهادهای ناقص حقوق بشر می باشد و در همین راستا این سازمان ها می توانند نمایندگان خود را به هرمحل الزام و دولت مذکور ملزم به همکاری لازم با نمایندگان حقیقت یاب این سازمان ها می باشند.

ماده 10:

در برخی از اسناد الزام آور بین المللی و چندین قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل که براساس فصل هفتم منشور سازمان ملل صادر شده این سازمان را مورد توجه و مورد تکلیف قرار داده و براساس برخی از همین اسناد این سازمان ها را]تابعان حقوق بین الملل عمومی[نام برده اند.

1- جناب آقای دکتر محمدرضا ضیائی بیگدلی استاد دانشگاه حقوق و علوم سیاسی علامه طباطبائی در کتاب حقوق بین الملل عمومی صفحه 297 اعلام می دارد { سازمانهایی که عملکردشان در سطح بین الملل است قطعا دارای شخصیت بین المللی هستند}.

2- همین منبع فوق در صفحه 297 اعلام می دارد طبق نظریه مشورتی دیوان بین المللی دادگستری سازمان ملل متحد در قضیه خسارات وارده به سازمان ملل (1949) شخصیت حقوقی بین المللی این سازمانها نه به لحاظ وجود کشورهای یک سازمان است { بلکه به لحاظ برخی از عملکردهای آنها در سازمان ملل از شخصیت حقوقی بین المللی برخوردار می گردند.}

3- در ادامه همین کتاب اعلام می دارد سازمانهایی که بر اساس قوانین یک کشور تشکیل می گردند فاقد شخصیت بین المللی می باشند.

ماده 11:

طبق قطعنامه شماره {288 مورخه 27 فوریه 1950} شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل اعلام می دارد هر سازمان بین المللی که در نتیجه معاهدات کشورها بوجود نیامده باشد {سازمان بین المللی غیر دولتی محسوب می شود}

برگرفته شده از کتاب حقوق بین الملل عمومی تألیف دکتر محمدرضا ضیائی بیگدلی، استاد دانشگاه حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی صفحه 296

ماده 12:

 سازمان های غیردولتی صرف نظر از دنبال کردن هدف های خاص  به عنوان مراکز مشورتی سازمانهای بین الدولی از جمله سازمان ملل متحد و سازمانهای تخصصی وابسته به آن که فعالیت دارند در ارتباط گسترده با چنین سازمانهایی هستند. مجوز و شرایط برقراری ارتباط میان سازمانهای بین الدولی و غیر دولتی ماده 71 منشور سازمان ملل متحد - قطعنامه شماره 288 27 فوریه 1950 - قطعنامه شماره 1296 مورخه 23 می 1968 - قطعنامه شماره 31 مورخه 25 ژوئیه 1996 شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل است.

مستند استاد ذکر شده در بندهای فوق صفحه 298 کتاب ذکرشده .

ماده 13:

این سازمان ها ضمن الزام دولت های متجاوز به حقوق بشر یا نهادهای سیاسی وابسته در صورت عدم رعایت به آنها اجازه داده شده تا نمایندگان خود را به سازمان ملل و دادگاه بین المللی سازمان ملل متحد و سایر نهادهای وابسته  به سازمان ملل اعزام تا ضمن شرکت در جلسات حضوری تقاضای صدور اسناد الزام آور بین المللی را بنمایند تا از این رهگذر بتواند به نحو احسن از حقوق بشر و قواعد آن حمایت و دولت های ناقض حقوق بشر و نهادهای سیاسی را ملزم به رعایت قواعد حقوق بشر نمایند.

ماده 14:

 نظر به استقلال این سازمان ها از کشورها، به آنها اجازه داده شده تا به عنوان ]دومین پایه نهادهای حقوق بشر و سازمان ملل متحد برای ترغیب اجرای حقوق بشر[در سطح یک کشور، منطقه یا جهان فعالیت نمایند و به عنوان جانشین (دومین پایه) در زمینه جمع آوری گزارشات حقوق بشری و ارسال آنها به ارگانهای وابسته به سازمان ملل از قبیل کمیته حقوق بشر کمسیون حقوق بشر ... اقدام نمایند.

ماده 15:

کمیته ای در شورای سیاسی اقتصادی سازمان ملل وجود دارد که در رابطه با وظایف سازمانهای بین المللی غیر دولتی در خصوص رابطه یا مشاوره در این سازمانها فعالیت می نماید و به عبارتی نظارت عالیه بر عملکرد سازمانهای غیر دولتی دارد .

ماده 16:

 به این سازمان به عنوان دومین پایه سازمان های بین الدولی در جهت آموزش و اطلاع رسانی و آگاهی از حقوق حقه خود ... می باشند و اجازه دارند در زمینه آموزش مردم  به مسائل حقوق بشر درسطح دولتی، منطقه ای و جهان فعالیت گسترده ای داشته باشند.

ماده17:

رابطه این سازمان از منظر سیاسی با دولت های فعلی به جایگاه ویژه و حائز اهمیت این سازمان ها، دولت های ناقص حقوق بشر متأسفانه از بیم و ترس افشاء نام آنان به عنوان ناقض حقوق بشر همواره در صددند تا از این سازمان چهره ای غیر واقعی به مردم ارائه تا در این زمینه به اهداف پشت پرده برای خود از قبیل عدم مراجعه قربانیان حقوق بشر کاسته و معمولاً در پشت پرده ایجاد مانع تراشی با استفاده از شیوه های متنوع سیستم های امنیتی و غیره خود نمایند...  که همین نیز نقض بارز حقوق بشر می باشد چرا که این سازمان ها برای دفاع ازحقوق ملت ها اصدار یافته اند و دولت ها با این قبیل اقدامات به ظلم مضاعفی به مردم خود که همانا نقض حقوق حقه آنان می باشد. مرتکب می گردند....

ماده 18:

 با عنایت به منبع سایت ستاد حقوق بشر قوه قضائیه جمهوری اسلامی به قلم استاد محترم محمدعلی فلاح زاده این سازمان ها نیاز به اخذ مجوز از دولت جمهری اسلامی ایران ندارند.

نقش سازمان های غیردولتی در ارتقاء حقوق بشر در عرصه بین المللی

(منبع: کتاب سازمان های غیر دولتی و حقوق بشر به قلم فاطمه کدخدا_منیره صبوری. که به شماره 47319_85م ثبت کتابخانه ی ملی جمهوری اسلامی ایران گردیده است.صفحات 222تا214)

بشر با همه پیشرفت هایی که تا این تارخ در طریق تأیید و کسب حقوق خود کرده است، هنوز راهی بس طولانی در پیش دارد که باید بپیماید و هنوز زود است که بتوان ادعا کرد که حقوق که در اعلامیه ها و منشورها مورد تأیید قرار گرفته استیفا می شود و بشر از حقوق و ازادی ها عملاً بهره مند است. هنوز در سراسر جهان و حتی در مترقی ترین و متمدن ترین کشورهای آدمیانی زندگی می کنند که از نخستین و اساسی ترین حقوق خود محرومند،هنوز تبعیضات نژادی بکلی از میان بشر رخت بر نبسته و در بسیاری نقاط دنیا رنگ پوست معیار و ملاک استفاده یا عدم استفاده از برخی حقوق مدنی و اجتماعی به شمار می رود. این اوضاع و احوال ثابت می کند که بین آن چه که عملاً بر زندگی مردم حکم فرما است و ان چه به صورت اعلامیه و منشور بر روی کاغذ آمده است تفاوت فاحشی بر قرار است. می توان گفت سازمان های غیردولتی از چند بعد می توانند نقش اثر گذار در حمایت و پیشرفت حقوق بشر داشته باشند:

الف) فشار بر دولت ها برای رعایت موازین حقوق بشر

در بعد اول، به عنوان گروه فشار در داخل کشور نسبت به دولت های خود با دادن اطلاعات و افشای حقایق و وقایع در داخل کشور نسبت به دولت های خود با دادن اطلاعات و افشای حقایق و وقایع در سطح بین المللی و برملا کردن موارد نقض حقوق بشر به دست دولت ها و ابراز نگرانی نسبت به آنها، دولت ها را وادار و ناگزیر به رعایت برخی موازین حقوق بشر می نمایند. به این منظور، سازمان های غیردولتی می توانند با دادن اطلاعات به نهادهای حقوق بشری سازمان ملل که مأموریت نظارت بر وضع حقوق بشر و بررسی گزارش های دولت های عضو کنوانسیون های بین المللی را برای پیشرفت آن ها در اجرای مقررات کنوانسیون ها دارند، آنها را در رسیدن به واقعیت ها کمک کنند. برای نظارت بر اجرای میثاق های بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و حقوقی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، کنوانسیون بین المللی رفع  تبعیض علیه زنان و کنوانسیون رفع تبعیض نژادی و کنوانسیون حقوق کودک کمیته هایی  به نام کمیته حقوق بشر، کمیته رفع تبیعیض نژادی و کمیته حقوق کودک تشکیل می شود. دولت های عضو موظفند گزارش های دوره ای در خصوص اقداماتی را که در زمینه قانون گذاری، اجرایی و قضایی برای اجرای مقررات کنوانسیون های یاد شده کرده اند به کمیته گفته شده ارایه دهند. کمیته های بالا در جلسه هایی که تشکیل می دهند، با حضور نمایندگان کشورهای مربوط به بررسی گزارش می پردازند و سئوالات خود را مطرح می کنند و از انها توضیح می خواهند. چون برای کمیته هاسیستم بازرسی پیش بینی نشده، معمولاً به سادگی نمی توانند به صحت و سقم گزارش ها پی ببرند. در واقع گزارش هایی که سازمان های غیردولتی از وضعیت کشورشان تهیه می کنند و در اختیار کمیته ها و نهادهای سازمان ملل می گذارند، اعضای کمیته ها را قائر می سازد که با اطلاعات بیشتر در جلسه های رسیدگی کمیته حضور یافته سئوال ها و ابهام های خودرا با نمایندگان دولت ها مطرح نمایند و درنتیجه برداشت هایشان واقعی تر باشد. کمیته اقتصادی، اجتماعی، اجتماعی، فرهنگی و کمیته ضد شکنجه رسماً از سازمان های غیردولتی دارای مقام مشورتی دعوت می کنند که اطلاعات، اسناد و اظهارات کتبی خود را به آنها تسلیم نمایند.

سازمان های غیردولتی کارهای زیادی را به نمایش می گذارند؛ مثل استفاده از اطلاعاتی که به وسیله این اطلاعات می توانند به کشورهای هدف گیری شده فشار وارد کنند. آنها این کار را از طزیق تبلیغات و اعمال نفوذ دولت های خودشان برای فشار آوردن به کشورهای موردنظر انجام می دهند. سازمان های غیردولتی هم چنین در سازمان های بین المللی و منطقه ای برای ایجاد فشار بر روی کشورهای مختلف فعالیت می کنند. کشورها ممکن است از کنترل NGO_s  احساس راحتی نکنند زیرا آن ها ممکن است ببیند که NGO_sبه یک سری از مسائل محدود علاقمند هستند به عنوان مثال، یک NGO_sممکن است منحصراً بر روی مسائل حقوق بشر متمرکز شود بدون تأکید کافی بر روی پیشرفت اقتصادی یا ثبات سیاسی.

سازمان های حقوق بشری معمولاً اهداف اولیه خود را مشخص می کنند. مثلاً رفتار حکومت ها را در زمینه حقوق بشر تحت کنترل دارند و از رفتار حکومت ها در زمینه مسائل حقوق بشری گزارش تهیه می کنند؛ به خصوص در زمینه پیمان شکنی ها و ایجاد فشار؛ این سازمان ها برای پایان دادن به پیمان شکنی ها و تخلفات یک مکانیزم  بین المللی ایجاد می کنند. سازمان های غیردولتی دیگر که در زمینه مسائل حقوق بشر فعال هستند ممکن است اهداف سازمان یافته وسیع تری داشته باشند نظیر: سازمان های مذهبی ، اتحادیه های تجاری، سازمان های حرفه ای یا گروه هایی که در مهاجرین، کودکاه و موارد دیگر در نظر گرفته شده اند. اما این سازمان های غیردولتی هم چنین منابع قابل توجهی را برای ارتقاء و و حفاظت از حقوق بشر به خود اختصاص داده اند هدف سازمان های حقوق بشری این است که هم از حکومت و هم گروه ها وفعالان سیاسی مستقل باشند.

گسترش سازمانهای غیردولتی حقوق بشری از اواسط دهه 1970 اغلب طبقه بندی انها را غیرممکن می کنند.سازمانهای غیردولتی حقوق بشری اغلب اهداف مختلف را دنبال میکنند که به اختیارات رسمی انها موقعیت جغرافیایی وترجیها ابزار کارشان بستگی دارد.

ب)همکاری با نهادهای حقوق بشری سازمان ملل

بعد و جنبه دیگر نقش سازمان های غیردولتی مذاکره وبرقراری تماس و ارتباط با نهادهای حقوق بشری سازمان ملل برای طرح وتصویب قطعنامه ها واسناد جدیدی بین المللی برای فرابری وبهبود وضع حقوق بشر است. بسیاری از سازمان های غیردولتی به نوعی دارای مقام وموقعیت مشورتی نزد سازمان ملل متحد، شورای اروپا، سازمان کشورهای امریکایی، یونسکو دیگر سازمان های تخصصی بین دولت ها  هستند. این امر به انها اجازه می دهد که نمایندگانشان  درشرایطی، گزارش هایی به این سازمان ها  ارایه دهند و کمیته ها و کمیسیون های این سازمان ها مطلب انها را بشنوند و حتی در برخی موارد در تعیین دستورکار این سازمان ها  اثر میگذارند سازمان های غیر دولتی، به مناسبتهای مختلف، موفق شدند  توجه کمیسیون حقوق بشر را به برخی  از موردها و موضوعات خاص نقض حقوق بشر جلب کنند و موجب شوند نهادهای مذبور عمیقا به ان موارد بپردازند. سازمانهای غیر دولتی  هم چنین نقش مهمی در ایجاد رویه های مربوط به رسیدگی به نقض حقوق بشر به نمایندگی از سازمان ملل و اژانس های تخصصی ان را ایفا می کنند.

ج)طرح شکایت در مراجع قضایی یا شبه قضایی بین المللی

سازمان ملل متحد و برخی سازمان های بین دولتی، مکانیزم هایی ترتیب داده اند که افراد، گروهها سازمان های غیر دولتی می توانند از نقض حقوق بشر به انها شکایت کنند. سازمان های  غیر دولتی از این وسیله در موارد زیادی استفاده نموده و شکایت های متعددی را تنظیم ومطرح نموده اند؛مخصوصا در مواردی که ادعای نقض حقوق بشر مربوط به نقض گسترده حقوق بشر بوده هست. سازمان های غیر دولتی اغلب بهتر از افراد میتوانند طرح شکایت نمایند و دلایل معتبر جمع اوری نموده اسناد لازم قانونی را تهیه نمایند. در خیلی از موارد، شکایات تنظیمی سازمان های غیر دولتی به نتیجه رسیده و منجر به صدور تصمیم مناسب نهاد مربوط شده است. مثلا سازمان های غیر دولتی، شکایت های زیادی نزد کمیسیون امریکایی حقوق بشر مطرح کرده اند. یکی از این شکایت ها، به عنوان مثال مربوط به نقض حیات به دست دولت امریکاست. در پی طرح شکایت سازمان های غیردولتی، اتحادیه های ازادی های مدنی امریکایی وگروه حقوق بشر بین المللی،کمیسیون امریکایی حقوق بشر در تصمیمی دولت ایالات متحده را بخاطر اجازه اعدام افراد خردسال نقض کننده حق حیات اعلام کرد.

سازمان های غیر دولتی، هم چنین در استفاده از حقوقدانان برجسته و قاضیان برجسته خارجی به عنوان ناظر در محاکمات مربوط متهمان سیاسی یا کسانی که تصور می رود اتهامشان سیاسی است؛پیش قدم شده اند. سازمان عفوبین الملل و کمیسیون بین الملل حقوقدانان تلاش می کنند از این ترتیب استفاده کنند و نمایندگانی را برای حضور در محاکم خارجی که به گمان انها سیاسی است،بفرستند تا از رعایت اجرای روند قانونی در مورد محاکمه متهم مطمئن شوند. به عقیده آن ها نفس حضور حقوقدانان خارجی به عنوان ناظر در چنین محاکمی، موجب جلوگیری از برخی سوء استفاده ها و در بعضی مواقع حتی باعث تبرئه متهم میشود.

د)شکل دادن به استانداردها

سازمان های غیردولتی می توانند با فعالیت های گوناگون به استانداردهای مربوط به حقوق بشر شکل دهند.

شاید روشن ترین مثال، نقش عفو بین الملل وکمیسیون بین المللی حقوق دانان در شکل دادن به اعلامیه وقرارداد اقدام بر ضد شکنجه باشد. در این باره فعالیت عفو بین الملل که به شکل گیری این قرارداد منتهی شد بسیار چشمگیر بود. هم چنین نقش سازمان های غیر دولتی در طراحی کنوانسیون سال 1989 درباره حقوق کودکان بسیار حائز اهمیت است.

این سازمان ها در تلاشند که حقوق کودکان را در سطح بین المللی توسعه و ارتقاء دهند و به ویژه از پدیده سربازگری کودکان جلوگیری به عمل آورند.

ه) نظارت بر اجرای معاهدات و موافقت نامه ها

سازمان های غیردولتی غالباً دولت ها را دروغگو می دانند و معتقدند حتی کشورهای به ظاهر دموکراتیک همواره در تلاشند که موارد نقض حقوق بشر را مخفی سازند. بنابراین برای اجرای معاهدات و موافقت نامه های بین المللی حقوق بشر که دولت های مختلف به عضویت آن در آورده اند تأکید زیادی بر گزارش های سازمان های غیردولتی می شود. اگرچه در ابتدا سازمان های غیردولتی نقش رسمی در نظارت بر معاهدات حقوق بشر نداشته اند. اما کم کم این نقش شکل گرفته و پررنگ تر شده است. با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی فعالیت این سازمان ها آشکارتر شده و رسمیت یافته است. بر این اساس در بیانیه کنفرانس 1993 حقوق بشر در وین نقش این سازمان ها در اجرای معاهدات شناخته شده و آن ها نقش مهمی در ارائه گزارش در مورد عملکرد دولت های عضو در سطوح ملی دارا هستند و می توانند اطلاعات را در دسترس سازمان های بین المللی و منطقه ای ناظر بر معاهدات حقوق بشر قرار دهند.

اگرچه روند، مراحل و نحوه مداخله سازمان های غیردولتی متفاوت است اما نکته مهم این است که مداخله این سازمان ها امری پذیرفته شده است. درباره سازمان ملل متحد و سازمان های غیردولتی باید گفت، نامیدن سازمان ملل به عنوان یک سازمان بین دولتی تا حدی گمراه کننده است و دسته کم در مورد موضوعات حقوق بشر، بسیاری از زیرمجموعه های سازمان مربوط به نمایندگان متخصص غیروابسته به دولت ها است. این ترکیب گاهی باعث ایجاد تنش میان سازمان های غیردولتی و دولت ها میشود. گاه نیز این سازمان ها به دولت کمک می کنند تا گزارش هایی را در خصوص حقوق بشر برای سازمان ملل متحد تهیه کنند.

و) تشکیل گروه های سیاسی

فعالیت های مربوط به حقیقت یابی یکی از فعالیت های برجسته سازمان های غیردولتی در زمینه حقوق بشر محسوب می شود. این امر از جهت آنست که این سازمان ها هم به طور مستقیم از  طریق شبکه های مرتبط با یکدیگر و هم از طریق تماس های مستقیم اطلاعات مطلوب را به دست می آورند. بزرکترین چالش برای این گروه ها تلاش دولت های ناقض حقوق بشر برای پنهان نمودن یا چشم پوشی از خطاهایشان است.برای نمونه در فاجعه روآندا، کشور های اروپایی عمدتاً بر اطلاعات به دست آمده از سازمان غیردولتی تکیه می کردند و کمتر بر منابع فعال متکی بودند. از این نظر سازمان های غیردولتی بسیار ضربه پذیرند و اگر اطلاعات نادرستی ارایه دهند این امرممکن است به اعتبار آن ها صدمات غیردولتی بسیار ضربه پذیرند و اگر اطلاعات نادرستی ارایه دهند این امر ممکن است به عتبار ان ها صدمات غیرقابل جبرانی وارد نماید. باید توجه داشته باشیم که اعتبار بزرگترین سرمایه این گونه سازمان ها است. با ایجاد نهاد کمیساریای عالی حقوق بشر، ابتکارات و نوآوری های غفو بین امللی در کنفرانس جهانی حقوق بشر در مجمع عمومی سازمان ملل متحد به ثمر رسید. در روندی مشابه بسیاری از ساز و کارهای موجود مانند گروه کاری سر به نیست شدگان با فشارهای مستمر سازمان های غیردولتی و اطلاعات ارایه شده توسط آنان شکل گرفت.

ز) نفوذ در افکار عمومی

تعداد فزاینده سازمان های غیردولتی فراملی و داخلی که به حقوق بشر اختصاص داده شده اند، بیانگر رشد جامعه مدنی جهانی و زمینه یک نظم جهانی دموکراتیک تر هستند. به عبارت دیگر، ایده حقوق بشر که همگونی های میان همه مردم جهان تأکید می کند، به تقویت پیوندهای فراملی کمک کرده که بالمال در جستجوی ظهور و تجلی در نهادهایی فراتر از دولت می باشد. در حالی که رژیم های رسمی حقوق بشر، در سازمان اجرای خیلی ضعیف عمل می کنند، اما جهانی شده چارچوب پیچیده ای از ارتباطات سازمان های غیردولتی را به منظور اعمال قدرت جهت خجالت دادن و شرمنده سازی (دولت ها) تقویت کرده است. این سازمان ها اگرچه خمیشه موفق نبو ده اند، اما می توانند به منظور توسعه بخشیدن این معنا که مردم از طرف دولت خود عمل می کنند، در افکار عمومی نفوذ کنند؛ یک نمونه از این موارد، مبارزه ضد آپارتاید است که در طول دهه 1980 علیه آفریقای جنوبی صورت پذیرفت. در حالیکه بسیاری از کشورها از اعمال مجازات ها علیه آفریقای جنوبی اکراه داشتند، مجازات های غیررسمی از سوی سازمان های غیردولتی بر صاحبان منافع اقتصادی مهم فشار آوردند. این اعمال فشار در شرکت موتور فورد، به رها کردن منافع خود در آفریقای جنوبی و متعاقب از دست دادن بازار فروش در آمریکا منجر شد. علاوه بر این افکار عمومی به ابزاری جهت تشویق شرکت ها در عدم سرمایه گذاری در آفریقای جنوبی تبدیل شدند.

نمونه دیگر همایش ضد نژادپرستی ، تبعیض نژادی، بیگانه ستیزی و عدم تساهل است، گرچه این همایش به دلیل وجود اختلاف نظرهای فراوان و تلاش های کشورهای شمال برای تحمیل نظرات خود بر دیگران و وجود تفرقه در میان کشورهای جنوب  نتوانست به اهداف خود به طور کامل دست یابد و تدوین اعلامیه نهایی همراه با مصالحه و سازش و عقب نشینی از خواست های حق طلبانه مردم جهان سوم بود، اما در انعکاس واقعیت هایی که در رابطه با نژادپرستی ، تبعیض نژادی و بیگانه ستیزی در غرب حاکم است، موفق عمل کرد، به ویژه سازمان های غیردولتی نقشی بسیار فعال در ارایه و طرح مطالبات به حق مردم کشورهای فقیر و ستم دیده ایفا کردند و توانستند بیش از پیش نقش خود را در عرصه جهانی تثبیت کنند. فعالیت این سازمان ها انعکاس وسیعی در رسانه های گروهی جهان یافت و افکار عمومی جهان را با این سازمان ها بیش از پشی نقش خود را در عرصه جهانی تثبت کنند. فعالیت این سازمان ها انعکاس وسیعی در رسانه های  گروهی جهان یافت و افکار عمومی جهان را با این سازمان بیش از پیش آشنا ساخت. هر چند که مصوبات این همایش انتظارات مردم جهان سوم را برآورده نساخت، اما همان گونه که مری رابینسون در پایان همایش اظهار عقیده کرد: « تنها راه سنجش تأثیرگذاری نتایج همایش آثار مثبتی است که متوجه قربانیان نژادپرستی در سرتاسر جهان خواهد بود.»

سازمان های غیردولتی علاوه بر این که در تهیه پیش نویس بسیاری از موازین بین المللی مشارکت دارند پیوسته توجه افکار عمومی جهانیان را نسبت به نقض حقوق بشر جلب می کنند و دولت ها را تحت فشار قرار می دهند تا به تعهدات خود عمل کنند. دولت های دیگر را نیز به عکس الهمل وا می دارند. سازمان های غیردولتی تشکیلات مهمی هستند که در تلاش برای اعمال نفوذ بر دولت ها جهت کاستن و جلوگیری از نقض حقوق بشرف مبارزات سرسختانه ای را انجام می دهند. سازمان های غیردولتی با استفاده از ابزارهایی چون تبلیغات، اطلاع رسانی، تحریک و تهییج افکار عمومی و... نفش تعیین کننده ای در توسعه و ارتقاء حقوق بشر بر عهده داشته اند.

با توجه به اینکه زیربنای خلقت بشر و اصول ادیان الهی براساس ارج نهادن به کرامت انسانی و این اهداف میسر نخواهد شد مگر برپایه رعایت قواعد بنیادین حقوق بشر و سعی در تبدیل این قواهد به قواعد آمره بین المللی است. با نگاهی بر متون مربوط به اسناد بین المللی حقوق بشری در می یابیم در تمام این اسناد به یک سری از حقوق بنیادین اشاره شده است که رعایت آن ها الزامی است مثلاً حق حیات، آزادی بیان و اندیشه، منع برده داری، آزادی عقیده و مذهب و...

در اعلامیه جهانی حقوق بشر به یک سری از حقوق بنیادین اشاره شده است و به دلیل این که اعلامیه جهانی حقوق بشر در برگیرنده کلیاتی بوده که محتاج به تبیین و تفسیر است و فاقد ضمانت اجرایی است، در راستای تحقق حقوقی که در اعلامیه جهانی حقوق بشر ذکر شده، میثاق های بین المللی حقوق بشر شکل گرفت. هم چنین در ترتیبات منطقه ای حقوق بشر (کنوانسیون اروپایی حقوق بشرف کنوانسیون آمریکایی حقوق بشر، منشور آفریقایی حقوق بشر) هم به حقوقی اشاره شده است. در هر سه کنوانسیون فوق الذکر به صورت مشترک بر موارد: منع برداری، حق دادرسی عادلانه، آزادی تشکیل انجمن ها و سندیکاها، حق مالکیت، حق مشارکت در حکومت، حق تشکیل خانواده و .... اشاره و تأکید شده است. به طور کلی می توان گفت نقض هر یک از حقوقی که در همه اسناد بین المللی حقوق بشری به آن ها اشاره شده است، به مرور زمان به قاعده آمره بین المللی تبدیل شده است یعنی تهدید صلح و امنیت بین المللی.هدف از بیان مطالب این است که بدانیم حقوق بشر جهان شمولی است و ایجاد قواعد آمره بین المللی در راستای تحقق اهداف حقوق بشر دوستانه در واقع براساس پیدایش نیازی جدید در عرصه بین المللی است،که برای پاسخگویی به ایجاد ساختارهای جدید و چارچوبهایی جهت همکاری بین المللی لازم و ضروری است و فرآیند همگرایی می تواند ما را در رسیدن به این اهداف یاری رساند.

نقش سازمان های بین المللی غیردولتی در راستای ارتقای حقوق بشر با تأیید و استقبال جامعه بین المللی رو به رو شده است. در کنفرانس های بین المللی مهمی که در زمینه حقوق بشر برگزار شده به نقش این سازمان ها در اتقاء حقوق بشر اشاره شده است. مثلاً در کنفرانس جهانی حقوق بشر به اهمیت تداوم همکاری میان حکومت ها و سازمان های غیردولتی تأکید شده است و ذکر شده که: سازمان های غیردولتی و اعضایشان که صادقانه به نفع حقوق بشر کار می کنند، باید از حقوق و آزادی های شناخته شده در اعلامیه جهانی حقوق بشر و از حمایت قوانین ملی برخوردار باشند. توسعه و ارتقاء حقوق بشر با گسترش سازمان های غیردولتی حقوق بشری به نقش رابطه و تأثیرمتقابل دارد. هم چنین در بسیاری از قطعنامه ها و بیانه ها مربوط به حقوق بشر به نقش تأثیرگذار و مهم سازمان های غیردولتی و لزوم استفاده و توجه به آنها تأکید شده است. بطور کلی می توان گفت از پایان جنگ سرد بر اهمیت سازمان های غیردولتی افزوده و کارایی آن ها بیشتر شده است. در مبحث مربوط به سازمان های غیردولتی و جامعه مدنی اشاره شد که این سازمان ها هنادهای جامعه مدنی هستند و دارای ارزش های مشترک هستند که یکی از آنها حمایت از حقوق بشر در سراسر دنیاست. سازمان های غیردولتی حقوق بشری هم نمادی از ظهور جامعه مدنی هایی اند و گامی به سوی دموکراتیزه کردن نظم جهانی تلقی می شوند.

کاربردهای سازمان های غیردولتی در زمینه حقوق بشر

بسیج افکار عمومی برای اعمال فشار به کشورها یا مجامع عمومی جهت وادارکردن آن ها به رعایت حقوق ملت ها از جمله کاربردهای مهم این سازمان هاست. ارسال نامه برای مقامات خارجی یا برگزاری تظاهرات در مقابل مقر سازمان ملل متحد یا سفارتخانه های خارجی از اهرم های مؤثری است که سازمان های غیردولتی بکار می برند. این سازمان ها با ارایه اطلاعات و پیشنهادات و طرح ها وبحث های خود موجب طرح و تصویب بسیاری از اسناد حقوق بشری و حسن اجرای آنها می شوند. این سازمان ها در تحقق شعارهای جهانشمولی حقوق بشر نقش دارند. گزارش های دروه ای آن ها از وضعیت حقوق بشر و دفاع مستمر آنان از حقوق بشر موجب کنترل رفارهای دولت ها توسط چنین نهادهایی در سطح جهانی گردیده است. فعالیت این سازمان ها در سطح گسترده موجب آگاهی جامعه بین المللی از وضعیت اسفبار حقوق بشر می گردد؛ بنابراین این سازمان هامی توانند در کمک به قربانیان حقوق بشر مؤثر باشند. سازمان های غیردولتی مدافع حقوق بشر، نقش مهمی در ارایه اطلاعات مربوط به نقض  حقوق بشر در کشورها به ارگان های مختلفسازمان ملل متحد دارند. اطلاعاتی که از طریق این سازمان های معتبر به سازمان ملل می رسد، از اهمیت چشمگیری برخوردار است. ارگان های حقوق بشری سازمان ملل متحد، هنگام بررسی وضعیت حقوق بشر در یک کشور اغلب به اطلاعات  رسیده از سازمان های غیردولتی استنادمی کنندو علاوه بر این بعضاً سازمان های غیردولتی در جلسات مختلف حقوق بشر و نیز تدوین قطعنامه ها و بیانیه ها میثاق های بین المللی، فعالانه شرکت نموده و نظرات کارشناسی خود را ارایه می کنند. مثلاً در کنفرانس دیپلماتیک نمایندگان تام الاختیار ملل متحد راجع به تأسیس دیوان کیفری بین المللی که در ژوئیه 1998 در رم برگزار شد حدود 124 سازمان غیردولتی شرکت داشتند که در این میان سازمان های بین المللی غیردولتی از قبیل عفو بین المللی، دیدبان حقوق بشر، کمیته حقوقدانان حقوق بشر حضور داشتند.

پیگیری مصرانه حقوق بشر و آزادی های بنیادین به واقع وضعیت حقوق بشر را در سطح جهانی، منطقه ای و کشوری بهبود بخشیده است و سازمان های غیردولتی در این راستا نقش چشمگیری داشته اند و در نتیجه همین پیگیری ها، مسائل حقوق بشر در صدر موضوعات بین المللی قرار داده شده است. می توان نتیجه گرفت در سایه تلاش سازمان های بین المللی غیردولتی امروزه تضییع حقوق افراد  از جانب مستبدین و زورگویان بسیار دشوارتر از پنجاه سال پیش است. این به تنهایی دستاورد بزرگی است که قابل ستایش است و باید آن را ارج نهیم. اما نباید این واقعیت را هم نادیده گرفت که با توجه به روند فعلی قطعاً تحقق نظام بین المللی منسجم حقوق بشری به سادگی امکان پذیر نیست. اما می توان لااقل با سعی در امحاء موانع و حل مشکلات موجود در تحقق این امر، نقض بیشتر حقوق بشر را مانع شد. واقعیت مهم دیگری که باید به ان اشاره شود این است که حوزه روابط بین المللی با تجزیه و تحلیل بازیگران جدید و فراموش شده سیاست بین المللی (سازمان های غیردولتی) بهتر می تواند واقعیات معصر را منعکس کند و غفلت کامل از بازیگران غیردولتی باعث تحریف جدی واقعیات سیاست بین المللی معاصر میگردد.    

کنفرانس سازمان های غیردولتی در یونسکو

سازمان های غیردولتی طرف مشاوره با شورای اقتصادی و اجتماعی و سازمان های غیردولتی مشاور یونسکو مجتمعا یک کنفرانس بین المللی ترتیب دادند که از 16 تا 20 سپتامبر 1968 در پاریس در عمارت یونسکو منعقد گردید . در جلسه افتتاحیه آن اوتانت دبیرکل سازمان ملل متحد ، رنه ماهو مدیرکل یونسکو و کنت کاوندا رئیس جمهور کشور زامبیا نطق هایی ایراد کردند. شش گروه کاری برای هریک از امور ذیل تشکیل شد : آموزش و پرورش ، مسائل حقوقی ، اقدامات اجتماعی ، دستگاه اجرایی ، حقوقی که با علوم و فنون تماس دارند ، حقوق فرهنگی ، قریب 275 نفر به نمایندگی از طرف 118 سازمان غیردولتی در این کنفرانس شرکت کردند و توصیه های ذیل که در گروههای شش گانه کنفرانس تهیه شده است برای مطالعه و اقدام مناسب به سازمان های شرکت کننده ابلاغ گردید. اهم توصیه ها به قرار ذیل است:

1-      تأسیس دیوان جهانی حقوق بشر با صلاحیت قضاوت درباره موارد نقض حقوق بشر و رسیدگی استینافی به احکام دادگاه های داخلی و منطقه ای .

2-      تأسیس دفتر ثبت جنایات ضد بشریت .

3-      تأسیس دستگاه دائمی داخل در سازمان ملل متحد برای تحقیق در خصوص بردگی و اقدام در اجرای مقاوله نامه های ضدبردگی.

4-      تأسیس دفتر یک کمیسر عالی حقوق بشر در سازمان ملل متحد.

5-      تفسیر اصل آزادی وجدان از جمله حق امتناع از خدمت نظامی چنانکه این خدمت وجدان شخص ممتنع را جریحه دار نماید.

6-      بذل مساعی جدید برای تصویب میثاق های بین المللی حقوق بشر در پارلمان ها

7-      تأسیس هیئت هایی نظیر سازمان مقاوله نامه  اروپایی (منطقه ای) حمایت از حقوق بشر و آزادی های اساسی

8-      تصویب مقاوله نامه بین المللی از بین بردن هرگونه تبعیض نژادی

در ضمن در کنفرانس سازمان های بین المللی غیردولتی که در سال 1968 در پاریس برگذار شد به عنوان بخشی از مراسم سال بین المللی حقوق بشر از آقای رنه کاسن رئیس قبلی کمیسیون حقوق بشر به عنوان همراهی کننده نقش سازمان های غیردولتی در شناخت و درک حقوق بشر تقدیر شد. این سازمان های غیردولتی هستند که توجه اعضای هیئت نمایندگی های ملی و بین المللی را به واقعیت های بی شمار ، سوءاستفاده ها، شکاف ها و خشونت های حقوق بشری که اکثرا شناخته شده یا پنهان می باشند جلب می کنند و در این نقش کلیدی به عنوان انتشاردهنده اطلاعات به راستی برای آنها جایگزینی وجود ندارد.

کنفرانس سازمان های غیردولتی در ژنو

کنفرانس سازمان های غیردولتی که از طرف کمیته بین المللی سازمان های غیردولتی برای سال بین المللی حقوق بشر دعوت شده است از 29 تا 31 ژانویه 1968 در ژنو تشکیل شد. این کنفرانس در خصوص مسائل مربوط به ترویج و توسعه حقوق بشر و حمایت آن در جهان و نقشی که این سازمان های غیردولتی مکلفند در این زمینه ایفا کنند تبادل نظر وسیعی به عمل آورد . این کنفرانس که با شرکت 79 سازمان غیردولتی از جمله اتحادیه جهانی جمعیت های طرف دار ملل متحد تشکیل شد نظریاتی اظهار کرد که اگرچه در بعضی از مسائل مورد اتفاق همه سازمان های شرکت کننده نبوده مبین احساسات بالاتفاق کنفرانس است . کنفرانس در عین حال که کارها و خدمات سازمان ملل متحد را در طی بیست سال درباره حقوق بشر تقدیر کرده است از شکاف و فاصله ای که بین متون مصوب و اجرای واقعی آنها دیده می شود اظهار عدم رضایت و نگرانی کرده ، و تذکر داد انتقاداتی که در این زمینه از ناتوانی سازمان ملل متحد می شود در واقع متوجه کشورهای عضو است که در اجرای تعهدات خود تعلل می کنند. مقاوله نامه هایی را که در مجمع عمومی با رأی موافق قبول کرده اند در بوته اجمال گذارده و دچار جمود کرده یعنی برای لازم الاجرا شدن به تصویب مقامات صلاحیت دار خود نرسانده اند. بنابراین از همه دولت ها دعوت کرده است که هرچه زودتر جبران مافات بکنند و از همه سازمان های غیردولتی خواسته است که افکار عمومی را به این منظور بسیج نمایند.

کمیسیون پس از اظهار ملاحظاتی چند در خصوص جنبه های مثبت و منفی وسایل اجرای حقوق بشر و تذکر دادن نقش مهمی که سازمان های غیردولتی بخصوص در امر اطلاعات می توانند و باید ایفا کنند با توجه به مندرجات گزارش نامبرده و تذکراتی که در سایر کمیسیون ها بعمل آمده هشت مسئله ذیل را قابل مطالعه دانسته است :

1-      مسئله توسعه و ترویج و حمایت حقوق بشر در سه سطح ملی منطقه ای و بین المللی.

2-      هم آهنگ کردن مساعی سازمان های غیردولتی در سطح ملی برای به تصویب رساندن مقاوله نامه های بین المللی و تشکیل کمیسیون های ملی در هر کشوری به این منظور.

3-      مسئله حق دادن دادخواست قضایی افراد در سطح بین المللی و امکان شناختن ارزش دادخواست های افرادلااقل برای مدت یک دوره برزخی .

4-      مسئله هماهنگ کردن فعالیت ها در زمینه حقوق بشر در سطح سازمان ملل متحد بخصوص راجع به :

الف) اطلاعات در خصوص موارد نقض حقوق بشر

ب) هماهنگ کردن دستگاه های مختلف موجود بوسیله یک کمیسر عالی حقوق بشر

5-      مطالعه نقشی که سازمان های غیردولتی ممکن است در کارهای اطلاعات  و تعلیمات مؤسسات ایفا کنند.

6-      مسئله قائل شدن حدودی برای عمل سازش (اصلاح) برای این که تمامیت حقوق بشر رعایت بشود.

7-      نقشی که صدور توصیه ها ممکن است ایفا کند مادام که عمل اتخاذ تصمیم مؤسسات منتفی باشد.

8-      رویه سازمان های غیردولتی نسبت به ایجاد و تقویت مؤسسات منطقه ای برای حمایت از حقوق بشر.